جایگاه کثرت گرایی دینی در عرفان اسلامی

کثرتگرایی دینی، به دنبال اثبات این مطلب است که حقانیت و رستگاری، مخصوص یک دین خاص نبوده و همهادیان یا حتی تمامی مکاتب بشری، بهرهای از حقیقت مطلق دارند. دیدگاه بعضی از عرفا درباره وحدت متعالی ادیان و نیزنظریه وحدت وجود سبب شده است ، عرفان اسلامی نیز محملی برای نظریه کثرت گرایی غربی در نظر گرفته شود. هدفمقاله حاضر دستیابی به پاسخ این پرسش است که جایگاه کثرت گرایی دینی در عرفان اسلامی چیست و آیا می توانعرفا را پیرو نظریه کثرت گرایی یا پلورالیسم غربی دانست؟ با بررسی پژوهشهای انجام شده در این مورد می توان گفت،دیدگاه عرفا از میان نگرشهای موجود درباره تنوع ادیان، تنها شمول گرایی را دربرمیگیرد و مفاهیم مطرح شده درشاخههای مختلف کثرتگرایی دینی، با دیدگاه مبتنی بر تساهل و تسامح عرفا متفاوت است

کلیدواژه ها:

پلورالیسم ، عرفان اسلامی ، کثرت گرایی ، کثرت گرایی دینی