بررسی اغراض ثانویه جملات انشایی در سه جز آخر قرآن

با نزول وحی بر رسول گرامی اسلام (ص) علوم مختلفی به وجود آمد تا از ابعاد مختلف، در حد توان بشر، کلام الهی رامورد شناسایی قرار دهد. علم بلاغت که شامل معانی، بیان و بدیع میشود به دلیل غایت و هدفی که دارد (معرفت قرآنکریم) از اشرف علوم به حساب میآید. علم معانی، علمی است که متکلم را قادر میسازد تا آن چه در ذهن میپروراند بهمخاطب القاء نماید. زیبایی های قرآن کریم از نظر این علم، مباحث متعددی را شامل میشود که میتوان به احوالجملههای انشائیه اعم از طلبی و غیر طلبی به عنوان یکی از مقاصد آن اشاره نمود. این پژوهش به روش تحلیلی-توصیفی به بررسی و استخراج جملات انشائیه طلبی و غیر طلبی در سه جزء آخر قرآن میپردازد و اغراض ثانویهای که درکتب بلاغی به آن اشاره شده را استخراج نموده است علاوه بر آن به اغراض نویافتهای دست پیدا کرده، که کمتر در اینکتب به آن اشاره شده است.

کلیدواژه ها:

قرآن ، بلاغت ، علم معانی ، انشاء طلبی ، انشاء غیرطلبی