ارزیابی بهره برداری عادی و مختلط متناسب با تقاضا در خطوط قطارهای درون شهری و تمهیدات طراحی لازم

بررسی راه کارهای بهره برداری مختلف در خطوط مترو می تواند به ایجاد شیوه های اقتصادی بهره برداری متناسب با توزیع زمانی و مکانی تقاضا سفر منجر شود گاها ایجاد تغییرات جزئی در هندسه و ساختار خطوط نیز از ملزومات آن می باشد که در فاز طراحی باید با نگرش بهره برداری و نگهداری خط توام باشد. در مقاله خاضر با در نظر گرفتن توپولوژی خط یک مترو تبریز پس از آنالیز حساسیت تعدادناوگان و ظرفیت انتقال مسافر نسبت به سر فاصله زمانی اعزام قطارها با یک مدل ساده فیزیکی که در بر گیرنده سرعت ماکزیمم سیر، شتاب تند و کند شونده در سرعت های 70 و 80 کیلومتر بر ساعت به امکان بهره برداری مختلط در محدوده با ترافیک سنگین شهر از ایستگاه 6 الی 14 خط مذکور که نتیجه آن صرفه جوئی در تعداد ناوگان ضمن جوابگویی به تقاضای سفر را دارد پرداخته شده است. همچنین نگاه ویژه به مساله شانتاژ و برگشت اتوماتیک قطار در ایستگاه های انتهایی مسیر شده که نتایج قابل توجهی در کاهش تعداد ناوگان لازم دارد.