بررسی اثر شخم و آبیاری بر روی عملکرد پنبه
محل انتشار: نهمین کنگره علوم زراعت و اصلاح نباتات ایران
سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 570
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NABATAT09_111
تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1393
چکیده مقاله:
به منظور بررسی اثر شخم و دور آبیاری بر عملکرد پنبه با توجه به فاکتورهای مربوطه یعنی فاکتور شخم در چهار سطح شامل شخم معمولی = b1 ا (20.25cm)، شخم معمولی + سوسولز= b2 ا (50cm)، شخم معمولی + سوسولز+ کلش =b3 و شخم معمولی + کلش =b4 و فاکتور آبیاری در سه سطح بر اساس تقویم زمانی معین به ترتیب در ۱۲ =a1 و a2=9 و a3=7 نوبت آبیاری بصورت طرح کرت ها ی نواری (Strip plot) در قالب بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پنبه واقع در ارزوئیه اجرا و مورد مطالعه قرار گرفت . پس از یادداشت برداریها در طول عملیات داشت و برداشت محصول ، نتایج مربوطه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . تجزیه تحلیل آماری نشان داد که بین تیمار های آبیاری و شخم و آثار متقابل آن ها تفاوت معنیداری از لحاظ آماری وجود ندارد . این نتیجه در مقایسات میانگین تیمار های آزمایش توسط آزمون دانکن (DMRT) در سطح ۵% انجام گرفت عملکردها را در سه گروه مشخص قرار داد ابتدا تیمار های (a3b2) بیشترین مقدار عملکرد معادل ۵۲۰۲ کیلوگرم در هکتار را نسبت به بقیه تیمارها داشت و در گروه A قرار گرفت و تیمار های (a3b3) کمترین مقدار عملکرد معادل ۴۰۲۷ کیلوگرم در هکتار را نسبت به سایر تیمارها نشان داد و در گروه B قرار گرفت و سایر تیمارها در گروه AB قرار گرفتند انجام شخم عمیق بوسیله سوسولز محیطی م ناسب را برای ریشه فراهم ساخته و منجر به توسعه ریشه و استفاده بهتر از ذخایر آب و مواد معدنی تحت الارض گردید و باعث نگهداری تعادل بین رشد رویشی و زایشی شده است به علت انجام عمل سوسولز و اضافه نمودن کلش تیمار (b3) دارای بالاترین مقادیر تجمع ماده خشک ، وزن خشک برگ، شاخص سطح برگ ، سرعت رشد نسبی ، سرعت رشد گیاه و سرعت فتوسنتز خالص می باشد و در نتیجه باعث رشد رویشی بیش از حد و سایه اندازی بر سطوح پایین پوشش گیاهی و افزایش ریزش غوزه ها و کاهش عملکرد شده است . با توجه به این موضوع یعنی عدم تفاوت معنیدار بین تیمار های آبیاری و همچنین کیفیت الیاف بیانگر این موضوع بوده که بجای ۱۲ نوبت آبیاری می توان دفعات آبیاری تا ۷ نوبت تقلیل دهیم و در آبیاری صرفه جویی نمائیم و این موضوع حاکی بر این است که می توان سطح زیر کشت را افزایش بدهیم و هزینه های تولید را کاهش داده و راندمان کاربر د آب را افزایش بدهیم و این مناسب برای شرایط ایران بوده زیرا دارای آب کمی ولی زمین زیاد می باشد.
نویسندگان
عنایت اله توحیدی نژاد
دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان,
علی رضا بهرامی نژاد
دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت