گوگردزدایی زیستی خاک های آلوده به ترکیبات نفتی

احتراق سوختهای حاوی گوگرد منجر به تشکیل آلاینده های هوا نظیر CO2 و ایجادبارانهای اسیدی تخریب زمینهای کشاورزی و آسیب زدن به نمای ساختمانها میشود ازآنجا که روشهای موجود کنونی نظیر سولفورزدایی باهیدروژن دارای معایبی است چندین سال است که استفاده ازروشهای زیستی جهت رسیدن به این هدف مطرح و مورد مطالعه و تحقیق قرارگرفته است یکی ازمزیت های گوگردزدایی زیستی جداسازی گوگرد ازترکیبات سولفوردار مانند بنزوتیوفن و دی بنزوتیوفن می باشد بدین ترتیب که اتمهای گوگرد را تحت شرایط کم فشاروکم دما و بطور اختصاصی ازهیدروکربن جدامیکند بدون آنکه سایرترکیبات را تغییر دهد علاوه براین دومزیت هزینه کم درفرآیند تمایل به صنعتی کردن این روش گوگردزدایی را افزایش داده است بهبود بازده گوگرد زدایی زیستی به میزان افزایش جداسازی اختصاصی گوگرد ضمن حفظ زنجیره ها وحلقه های هیدروکربنی و همچنین به جداکردن نژادهای جدید و یاا صلاح باکتریهای گوگردزدا درمقیاس بالا بستگی دارد دراین مقاله روش گوگردزدایی زیستی و پیشرفت های ایجادشده دراین زمینه مورد بررسی قرارخواهد گرفت

کلیدواژه ها:

سولفورزدایی زیستی ، خاک آلوده ، ترکیبات نفتی