بررسی یکنواختی سختی لایه های(غیر چسبنده)روسازی و کارآمدی یا نا کارآمدی آزمون تراکم صحرایی دربیان این پراکندگی(مطالعه موردی:استان خراسان رضوی)

ضوابط کنترل کیفیت لایه های روسازی به طور عمده براساس کنترل تراکم در محل است. در واقع پارامترهای طراحی و کیفیت مصالح لایه های روسازی مقادیر وزن مخصوص یا درصد رطوبت نیستند زیرا این معیارها خواص مهندسی خاک ها در راه را منعکس نمی کنند مشخصه کلیدی لایه های روسازی مقادیر سخنی یا مقاومت مصالح مانند مدول برجهندگی است که به عنوان معیاری از کیفیت بستر در نظر گرفته می شود دراین تحقیق به منظور تعیین سخنی بستر روسازی و لایه های اساس وسابگرید، از آزمون جدید زئوکیج به عنوان روشی بسیار سریع، کم هزینه و غیرمخرب استفاده شده است. پراکندگی های سختی ژئوکیج با درصد تراکم حاصل از آزمون مخروط ماسه مقایسه گردید برای نیل به هدف فوق دو آزمون ژئوگیج و مخروط ماسه بر روی دو مقطع در استان خراسان رضوی انجام گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که آزمون مخروط ماسه با تعیین درصد تراکم معیار مناسبی برای کنترل کیفیت لایه های روسازی و کیفیت مصالح نمی باشد

کلیدواژه ها:

مدول وسختی خاک ، ژئوگیج ، درصدرطوبت ، وزن مخصوص