بررسی سطح رضایت دانشجویان تحصیلات تکمیلی از دوره های آموزش مجازی باتاکید بر متغیرهای جمعیت شناختی (مطالعه موردی: دوره های آموزش مجازیدانشگاه سیستان و بلوچستان)

آموزش الکترونیک ازجمله خدمات نوینی است که دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی با بهر گیری از فناوری اطلاعات وارتباطا ت در حال ارائه به متقاضیان خود هستند .از طرفی درجهان سراسر رقابتی امروز،جلب رضایت مشتری از مهم ترین وظایف سازمان های تولیدی و خدماتی به شمار می آید و دانشگاه ها از این قاعده مستثنی نیستند. جلب رضایت دانشجویان دوره های مجازی که درواقع مشتریان این سیستم هستند از عوامل موفقیت این سیستم ها به شمار می آید.در این پژوهش بر آن شدیم تا سطح رضایت دانشجویان دوره های مجازی دانشگاه سیستان و بلوچستان را مورد سنجش قرار دهیم و رابطه بین متغیرهای جمعیت شناختی و سطح رضایت را بررسی نماییم.بدین منظور پرسش نامه ای محقق ساخته حاوی 30 پرسش ،به ایمیل دانشجویان ارسالشد.پایایی پرسشنامه به روش آلفای کرونبا0/701 بدست آمد که در حد مطلوب ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان دادند که71% درصد دانشجویان از دوره های آموزش مجازی دانشگاه سیستان و بلوچستان ناراضی , 31% درصد راضی بودند . در میان فاکتورها،کیفیت تعامل با اساتید از کمترین سطح رضایت و مدت زمان دوره از بالاترین سطح رضایت برخوردار بود. بررسی متغیرهای جمعیت شناختی نیز نشان دهنده این نکته بود که تنها عامل جنسیت بر سطح رضایت دانشجویان موثر است و دانشجویان زن سطح رضایت بالاتری از این دوره ها نسبت به دانشجویان مرد داشتند.

کلیدواژه ها:

آموزش الکترونیک ، فناوری اطلاعات و ارتباطات ، رضایت مشتری