گردگشری و تأثیر آن در توسعه پایدار معماری وش هرسازی

گردشگری از جریانهایی است که به خوبی بیانگر امور اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است میل به استفاده از فضا در اوقات فراغت باانگیزه ها و اهدف مختلف و در یک کلیت در برگیرنده جریانی از سرمایه، انسان، فرهنگ و کنش متقابل میان آ نها است که در فضای جغرافیایی آثار مختلفی بر جای می نهد. به همین سبب گردشگری در پردازش فضایی الگوهای متفاوتی ارائه می دهد. هدف از این مقاله تأثیر گردشگری در توسعه پایدار معماری و شهرسازی می باشد. نتایج مطالعه انجام شده در مقاله نشان می دهد که ویژگی های جامعه شناختی، اقتصادی اجتماعی، وابستگی اقتصادی و نگرش های مثبت و منفی به گردشگری، سطوح مختلفی از حمایت و یا مخلفت با گردشگری و توسعه ی آن را نشان می دهد. از جمله مهمترین آثار مثبت اقتصادی توسعه گردشگری می توان به اشتغال زایی، ایجاد درآمد برای ساکنان محلی، کاهش فقر، افزایش سرمایه گذاری و توسعه زیربناهای اقتصادی اشاره کرد. در این مقاله پس از شناخت توسعه پایدار و گردشگری، ابعاد و اثرات و پیامدهای مکانی، فضایی گردشگری در توسعه پایدار شهری و معماری مورد تحلیل قرار خواهد گرفت و به دنبال آن اکوتوریسم و توسعه پایدار، همچنین اثرات منفی گردشگری در فرایند حصول توسعه پایدار شهری بیان خواهد شد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، معماری ، فضای شهری ، توسعه پایدار شهری