طراحی فضاهای شهری با تأکید بر نقش نمادین درختان کهنسال (نمونه موردی: خیابان سنایی مشهد)

یکی از نیازهای جامعه انسانی امروز فضاهای شهری است، مکانی که به تعاملات اجتماعی و توقعات انسان ها از شهرها پاسخگو باشد. درختان کهنسال به عنوان میراث جاودان پایداری بوده و یکی از مهمترین قابلیت های جذب مخاطب در فضای شهری هستند. هدف از ارائه این پژوهش نشان دادن اهمیت و نقش نمادین درختان کهنسال در فضاهای شهری و ارتقای کیفیت این فضاها به وسیله این عناصر طبیعی و ارائه راهکارهایی به کمک طراحی شهری برای حفاظت از این میراث ارزشمند در فضاهای شهری است. همچنین این مقاله به بررسی گیاهان و درختان در فضاهای شهری به عنوان چالشی فراروی توسعه شهرهای امروز پرداخته و نادیده گرفتن نقش و جایگاه درختان و فضای سبز در فضاهای شهری را مورد کندوکاو قرار می دهد. در این تحقیق با استفاده از تکنیک های مشاهده، تحلیل محتوا، پرسشنامه و تحلیل گرافیکی داده های مورد نیاز جمع آوری گردیده است. برای ارتقای کیفی فضاهای شهری می توان توقعات عام از فضاهای شهری را بررسی کرد و با بهتر برآورده کردن این توقعات فضاهای شهری را ارتقاء داد، این توقعات را می توان در زیبایی، وحدت، هویت، امنیت، آسایش و امکان پیوند با دیگران دانست. با استفاده از درختان در فضاهای شهری می توان موجبات برآورده کردن این توقعات را فراهم آورد. عناوین اصلی مقاله پس از ذکر مقدمه ای عبارتند از: اهمیت درختان در شهرها و فضاهای شهری ، خیابان شهری ، طراحی یکی از نقاط مستعد در خیابان سنایی و در خاتمه نتیجه گیری و پیشنهادات .

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، درختان کهنسال ، خیابان شهری ، پایداری ، طراحی فضاهای شهری