بررسی میان پتانسیل فضاهای مسکونی چهارفصل پایدار برای به کارگیری در معماری معاصر (نمونه مورد مطالعه: شهرکرمان)

از مهمترین اهداف پایداری حفظ طبیعت و اصلاح نگاه تک بعدی به آن است و تجلی توسعه پایدار در حوزه محیط ساخته شده را معماری پایدار می نامند. پایداری ریشه های اکولوژیکی و اقتصادی و فرهنگی، اجتماعی دارد، که در نهایت منجر به تأمین نیازهای مردم و صرفه جویی در منابع طبیعی و کاهش آلودگی ها می گردد. روش تحقیق در این مقاله به صورت تلفیقی از دو تکنیک کتابخانه ای و اینترنتی بوده، و با استفاده از فرضیات مورد نظر، محقق به این نتیجه رسیده که معماری اقلیمی ایران از نمونه های بارز معماری پایدار محسوب می شود چرا که در حوزه طراحی و ساخت و استفاده از مصالح بوم آورد نیز در مراحل ساخت از عناصر طبیعت استفاده شده است و این گ ونه تمهیدات توانسته در گذشته جایگزین ابزار و ماشین آلات و تکنولوژی شود که در آن دوران وجود نداشته. در مقاله حاضر ا بتدا به تعریف متغیرهای تأثیر گذار و تأثیر پذیر پرداخته شد و سپس فرضیات مورد نظر تحقیق حاضر ارائه گردید همچنین سعی شده ضمن اینکه به این موضوع پرداخته شود که این خانه ها با اینکه گزینه های مناسبی به لحاظ تطابق با معماری اقلیمی و م عماری پایدار بوده اند، با در نظر گرفتن موانعی که امروزه با آن مواجه هستند از جمله :کمبود جا، زمین، بودجه کافی، کمبود وقت و نبود امکان رسیدگی به اینگونه منازل از جانب صاحبان آنها، تغییر فرهنگ همزیستی و خانواده های ک م جمعیت، باز هم می توانند امروزه در فضای شهری مورد استفاده قرار گیرند و آیا امروزه شیوه های ساخت و ساز سنتی و پیروی از اصول معماری ک هن و دیرین ایرانی در کنار تکنولوژی می توانند مقبولیت فرهنگی و نیز توجیه اقتصادی داشته باشند و مورد استفاده واقع شود.

کلیدواژه ها:

خانه های چهارفصل در اقلیم کرمان ، ساخت و ساز پایدار ، مصالح بومی ، صرفه جویی انرژی