منظر پایداری رویکردی نوین در معماری منظر

اصطلاح توسعه پایدار در حدود یک دهه است که به وجود آمده است و هنوز بر سر معنایی کشاکش و نزاع است. تعاریف متعددی از ان شده است از آن جمله: توسعه پایدار نیاز مردمان حاضر را برآورد، بی آنکه به توانایی های نسل های آینده برای برآوردن ن یازهایشان لطمه بزند. این تعریف توسعه پایدار دلالت بر این می کند: اهداف جاری ما از نظر طراحی پایدار نیست. در اینمیان معماری منظر به عنوان یکی از شاخه های طراحی از دیرباز به عنوان شغلی که مباشرت و نزدیکی با زمین دارد، مطرح شده است. توسعه پایدار، کوشش معماری منظر را برای حمایت از سلامتی، ایمنی و رفاه و آسایش اجتماعی و زمین مجسم می کند. معماری منظر در خط نخست این رقابت مابین امروز و آینده قرار دارد، از یک طرف ابعاد عینی آن همانند تمام رشته های محیطی خود را در حفظ قواعد دخیل دانسته و از جنبه ذهنی، منظر تصورات ذهنی را دور از واقعیات جنبه تخصصی توسعه پایدار نمی توان دانست. همچنین چهارچوب اساسی منظر سازی که تحقیق، آنالیز، طراحی و ارزیابی است در راستای اهداف توسعه پایدار: محیط، اجتماع و اقتصاد قرار دارد. در این میان جهت گیری به اهداف تخصصی توسعه پایدار یی از ارکان اصلی است و ارتباطی موازی، تعریفی نامشخص از هر دو معماری منظر و توسعه پایدار اعلام می دارد. منظر سازی صحیح خود در راستای توسعه پایدار می باشد و نیازی به تفکیک و اثبات جوهره منظر نیست بلکه فقط آن را بسوی هدف پایدار رهنمون کرد نه بر مرکب توسعه پایدار نشانید.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، طراحی پایدار ، معماری منظر