مطالعه رفتار حرارتی سرداب های خانه های سنتی یزد و پیشنهادات وضعیت بهینه آن

خانه های سنتی یزد در راستای قبله (شمال شرقی- جنوب غربی) جهت گیری کرده که بر اساس آن فضاهایی برای فصول گرم سال و فضاهایی برای فصول سرد سال ایجاد شده است. یکی از مهمترین فضاهای تابستان نشین خانه های سنتی یزد که در جبهه جنوب غربی این خانه ها قرار گرفته است؛ سرداب می باشد. این فضا همواره در دل زمین و اغلب در مجاورت پایاب تعبیه شده است سرداب ها عموماً از هوای خنک و مرطوب پایاب که دمایی حدود نوزده درجه سانتیگراد دارد؛ بهش یوه های گوناگون همچون حفر شدن کانال های ارتباطی بین این دو فضا بهره گرفته است. لازم به ذکر می باشد که شیوه های مختلفی نیز برای خارج کردن هوای گرم داخل این فضاها قابل مشاهده ا ست. در این پژوهش سعی می شود که در کنار تحلیل راهکارهای اقلیمی بکار گرفته شده که در اغلب سرداب ها مشترک می باشد؛ راهکارهای اقلیمی خاص هر سرداب نیز مورد مطالعه قرار گیرد. همچنین سعی می گردد که از میان راهکارهای اتخاذ شده، بهینه ترین وضعیت و دلایل ایجاد چنین شرایطی تبیین و تشریح گردد. بدین صورت الگوهایی متفاوت برای صرفه جویی در مصرف انرژی های تجدید ناپذیر که برای طراحی معماری معاصر نیز مفید می باشد؛ استخراج و بهینه ترین وضعیت آن مشخص می شود.

کلیدواژه ها:

سرداب ، پایاب ، آسایش حرارتی ، تهویه طبیعی