تیمار قبل از برداشت سولفات روی و اسید هیومیک بر عمر پس از برداشت میوه های توت فرنگی (.Fragaria × ananassa Duch) رقم کاماروسا
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 852
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HORTISYMP01_103
تاریخ نمایه سازی: 5 مهر 1393
چکیده مقاله:
به منظور ارزیابی تاثیر تیمار های اسید هیومیک و سولفات روی بر حفظ کیفیت پس از برداشت میوه توت فرنگی رقم کاماروسا تحقیقی در یک گلخانه در جیرفت در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا گردید. برای این منظور محلولپاشی بوته های توت فرنگی با 5 تیمار : اسید هیومیک با غلظت صفر، 20 و 40 میلی گرم بر لیتر و سولفات روی با غلظت صفر، 50 و 100 میلی گرم برلیتر) در چهار تکرار در مرحله قبل از تمام گل صورت گرفت و سپس در مرحله رسیدن فیزیولوژیکی، میوه ها در سردخانه با دمای 1درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 85 تا 90 درصد به مدت 10 روز نگهداری شدند و صفاتی شامل سفتی، مواد جامد محلول و اسیدیته میوه ها اندازه گیری شدند. نتایج بدست آمده نشان داد، با افزایش غلظت اسید هیومیک و سولفات روی میزان pH میوه های تیمار شده نسبت به میوه های شاهد افزایش یافت و میزان TSS و سفتی میوه های تیمار شده نسبت به میوه های شاهد کمتر کاهش یافت و بطور کلی سولفات روی 100 پی پی ام و اسید هیومیک 40 پی پی ام بعنوان موثرترین تیمار ها بودند.
نویسندگان
سمیه رفیعی
دانشجویی کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان
زهرا پاک کیش
استادیار پژوهشکده باغبانی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :