بازیابی پساب حاصل از شست و شوی فیلترهای تصفیه خانه آب با روش شناورسازی با هوای محلول
محل انتشار: مجله آب و فاضلاب، دوره: 18، شماره: 63
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 723
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WWJ-18-63_003
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1393
چکیده مقاله:
مطالعات گذشته در حذف کدورت ، به استفاده از مراحل انعقاد و لخته سازی منجر گردید. ولی امروزه استفاده از روشهای جدید در حال افزایش است. در این بررسی ، با استفاده از یک دستگاه پایلوت شناور سازی با هوای محلول و به کمک آزمایش جار ، میزان حذف کدورت ، مواد قابل تجزیه شیمیایی و عوامل باکتریایی در پساب حاصل از شست و شوی فیلترها ، مورد مطالعه قرار گرفت. افزایش فشار در مخزن تحت فشار از 3 تا 5 اتمسفر و همچنین افزایش حجم سیکل برگشتی آب اشباع شده از 5 درصد به 25 درصد باعث بهبود راندمان حذف کدورت و مواد قابل تجزیه شیمیایی شد. با استفاده از مواد منعقد کننده پلی آلومینیوم کلراید ، به همراه انعقاد و لخته سازی این سیستم قادر خواهد بود کدورتهای بیش از 1000NTU ، مواد آلی قابل تجزیه شیمیایی ، باکتریهای هتروتروف و کلیفرم ها را در شرایط بهینه به ترتیب به میزان 97، 72 ، 75 و 99 درصد کاهش دهد. آنالیز آماری حاکی از آن است که حذف در فشار اشباع سازی بهینه 4 تا 5 اتمسفر و نسبت سیکل برگشتی 20 تا 25 درصد ایجاد شده است. استفاده از جریان پیوسته (به د لیل حجم زیاد جریان و کاهش ابعاد سیستم) باعث کاهش هزینه احداث می گردد. روشهای متداول ته نشینی می توانند کدورت و عوامل میکروبی را به ترتیب 70 و 65 درصد کاهش دهند. در حالی که این روش می تواند شاخص کدورت و عوامل میکروبی را به ترتیب تا میزان 97 و 72 درصد بهبودی بخشد. قابلیتهای فنی این روش برای بازیابی پساب حاصل از شست و شوی فیلترهای تصفیه خانه آب اصفهان تأیید می شود و پیشنهاد می گردد طراحی ، ساخت و نصب یک دستگاه در مقیاس صنعتی در الویتهای کاری مسئولیان تصفیه خانه آب و شرکت آب و فاضلاب قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدحسن محمودیان
عضو هیات علمی گروه مهندسی بهداشت محیط ، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی قم
محمدمهدی امین
استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط ، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
محمدرضا شاهمنصوری
دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط ، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
محمد قاسمیان
کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست