راهبردهای توسعه پایدار با هدف احیاء گردشگری در بافت های تاریخی (نمونه موردی: محله گازاران اردبیل)

صنعت گردشگری یکی از بهترین صنعت ها برای توسعه پایدار در شهرهای مستعد آن است این صنعت در بافت های تاریخی بافت را از فرسودگی خارج کرده و آن را به عوامل درآمدزا تبدیل می کند. محله تاریخی گازاران با دارا بودن بناهای ارزشمند تاریخی همچون بقعه ی شیخ صفی الدین اردبیلی از اهمیت خاصی برای توسعه گردشگری برخوردار است. در این مقاله سعی شده به بررسی و ارائه راهبردهای توسعه پایدار با هدف احیاء گردشگری در کالبد شهر اردبیل از جهت جنبه های فرهنگی، مفاهیم و نشانه های تاریخی دید و منظر عینی در شهر و معیارهای توسعه پایدار شهری که در انطباق با وضعیت موجود شهر در محله گازاران پرداخته شود. روش تحقیق بکار رفته روش توصیفی تحلیلی بوده که در روش توصیفی با رجوع به منابع فارسی و لاتین موجود به توصیف و تبیین نقش گردشگری در توسعه کالبدی بافت های تاریخی پرداخته شده است. در رویکرد تحلیلی، به بررسی مفاهیم و راهکارهای توسعه گردشگری در بافت گازاران پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان دهنده آن است که توسعه گردشگری بافت در گروه احیای کالبدی محله بر مبنای توسعه پایدار ضروری است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، بافت گازاران ، شیخ صفی الدین اردبیلی ، توسعه پایدار