بررسی میزان غلظت ذرات معلق ریز تماسی (2/5*PM) در سیستم های حمل و نقل مترو تهران

سابقه و هدف : مترو، ( Subway Transportation Systems) یک سیستم حمل و نقل عمومی ریلی است که معمولا در مناطق شهری از آن استفاده شده و به منظور بهبود بخشیدن به کیفیت حمل و نقل ، کاهش دادن میزان تراکم یا انبوهی جمعیت، پرکردن خلاء های موجود در سیستم حمل ونقل عمومی و همچنین بالابردن ظرفیت سطح جاده ها مورد توجه قرار می گیرد. ایستگاههای مترو به ویژه ایستگاههای زیرزمینی جزء ساختمان های ویژه هستند که می بایست کیفیت هوا در چنین مکان هایی مناسب و استاندارد باشد. لذا هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان غلظت ذرات ریز معلق درتعدادی از ایستگاههای مترو تهران و مقایسه آن با هوای بیرون بود. روش تحقیق: به منظور اندازه گیری غلظت ذرات معلق 4 ایستگاه زیرزمینی خط 1 مترو تهران به صورت تصادفی انتخاب شدند. جهت اندازه گیری غلظت ذرات از یک دستگاه پرتابل قرائت مستقیم پایش ذرات به نام HAZ DUST EPAM5000 استفاده گردید نتایج حاصله از ایستگاههای مترو با غلظت ذرات معلق هوای آزاد مقایسه شد. نتایج : نتایج بررسی نشان داد که حداکثر و حداقل غلظت ذرات معلق درهوای درون ایستگاهها و هوای بیرون به ترتیب 14/5 3 μg/m و 10/753 μg/m و 40/843 μg/m و 19/203 μg/m بود. نتیجه گیری وبحث : از این مطالعه استنباط می شود که میزان غلظت ذرات معلق ریز در ایستگاههای مورد پایش در مقایسه با غلظت ذرات معلق بیرون پایین تر از استاندارد EPA بود.

کلیدواژه ها:

مترو ، ذرات معلق ریز ، 2/5 *PM ، حمل و نقل عمومی