شهروندی فعال در فرایند راهبرد توسعه شهری (CDS) (مطالعه موردی: شهر زابل)

شهر به عنوان پدیده ای و پویاست که در گذر زمان همواره دچار تحولاتی کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی و فرهنگی می شود. این مجموعه پیچیده همواره با توجه به نیاز جامعه، برنامه ریزی خاصی را طلب می نماید. طرح استراتژی توسعه شهری، رویکردی راهبردی برای برنامه ریزی شهری است که هم اکنون در بسیاری از کشورهای جهان و به خصوص کشورهای درحال توسعه با استقبال مواجه شده است. این در حالی است که طرح های جامع و تفصیلی - که هم اکنون سند توسعه شهری در کشور ما محسوب می شوند - بیشتر نقش بازدارنده داشته و نقش هدایت کنندگی آنها بسیار کمرنگ است، اما طرح های استراتژیک می توانند شهرداری ها و نهادهای مردمی را از حالت انفعال بیرون آورند. دراین مقاله که به مشارکت شهروندان شهر زابل، در مسائل آن می پردازد، در ابتدا مشکلات شهر و تنگناهای موجود آن را از دیدگاه سه گروه، شهروندان، نخبگان و مدیران شهری برشمرده، سپس در مرحله دوم به بررسی شاخص ها و معیارهایی که باعث پیشرفت شهر زابل در آینده می شوند، از دیدگاه شهروند فعال (شهروندان، نخبگان و گروه های بحث و مسئولان شهری) پرداخته می شود. رو ش شناسی تحقیق حاضر بر حسب هدف، «روش تحقیق کاربردی»، شیوه مطالعه بر حسب ماهیت، «تحقیق توصیفی - تحلیلی زمینه یابی (پیمایشی)» و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای می باشد. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد، ساکنان شهر زابل تقریباً بر روی مسائل و مشکلات موجود و همچنین بر روی شاخص ها و پتانسیل های پیشرفت آتی شهر اجماع دارند. بنابراین با برداشتن موانع و مشکلات و استفاده از پتانسیل های موجود شهر، می توان در جهت توسعه پایدار شهر گام های اساسی برداشت.

کلیدواژه ها:

راهبرد توسعه شهری ، برنامه ریزی مشارکتی ، شهروند فعال ، زابل