بررسی شاخص های توسعه پایدار شهری از منظر هماهنگی با شهرهای ایران

مطرح شدن موضوع توسعه پایدار بعنوان شعار اصلی هزاره سوم حاکی از اثرات گسترده دستاوردهای بشر، بخصوص توسعه سریع شهری بر گستره زیست کره در چند دهه معاصر می باشد. در کشاکش تحولات جهانی، کشور عزیزمان ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و عوارض ناشی از این رشدسریع و ناگهانی، معضلاتی را برای شهرها و شهروندان آن ایجاد کرده است که بی توجهی و یا کم توجهی به این مشکلات و عدم تلاش در جهت رفع آنها، ممکن است منجر به ایجاد خسارات جبران ناپذیری اعم از رشد بی رویه، آلودگی محیط زیست، تخریب منابع طبیعی، معضلات اجتماعی و ... شود. از آنجایی که توسعه پایدار و راهکارهای ارائه شده در این زمینه در چند دهه اخیر - بعنوان روشی که مورد تأیید اکثریت اندیشمندان - ترویج یافته و تبلور نتایج مثبت آن در شهرها و زندگی شهروندان آنها به وضوح قابل رؤیت است، هدف این مقاله، شناخت و درک اصل پایداری و جمع آوری شاخص های آن از طریق مطالعه منابع کتابخانه ای و بررسی نمونه های مطرح در جهان و تطبیق آن با شرایط اقلیمی، فرهنگی و ... شهرهای ایران به روش توصیفی - تحلیلی است، تا بتوانیم با استفاده از برخی راهکارهای اشاعه پایداری در میحط که با ویژگی های کلی و معضلات شهرهایمان هم خوانی دارد، به بهبود شرایط فعلی کمک کرده و آینده ای بهتر را برای شهروندان رقم بزنیم.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، شاخص های پایداری ، موانع توسعه شهری پایدار