رویکرد نظری بر راهبردهای توانمند سازی سکونتگاه های غیررسمی

به موازات افزایش جمعیت شهرنشین همواره مسائل و مشکلات جدیدی در سطح شهرها ظهور خواهد کرد که از مهمترین آنها مسئله اسکان غیررسمی می باشد.اسکان غیررسمی در ایران مانند بسیاری از دیگر کشورهای جهان،پدیده ای رو یه رشد است که شهرهای کشور را با مسائل جدی از قبیل گسترش نامتعادل شهرها،مسکن ناسالم،آلودگی های محیطی،اختلاف سطح درآمد و نظایر آنها روبرو ساخته است.امروزه توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی به عنوان راهکار بی بدیل حل معضلات شهری مورد توجه شهرسازان و مدیران شهری واقع شده است و انجام این هدف جز از طریق اعمال یک مدیریت صحیح و همه جانبه نگر قابل اجراء نیست.در همین راستا تحقیق حاضر درصد برآمده است تا با نگرش تحلیلی و از درون به بررسی و تحلیل علل و عوامل پیدایش سکونتگاه های غیررسمی پرداخته و با ارائه راهکارهای مناسب از پیامدهای منفی(آشفتگی و اضطراب شهروندان،توسعه فیزیکی بی برنامه شهر،تضادهای اکولوژیکی،ناهنجاری های اجتماعی-اقتصادی)این معضل شهری بکاهد.روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی است.

کلیدواژه ها:

تونامندسازی ، سکونتگاه های غیررسمی ، حاشیه نشینی