حیات در خانه ی ایرانی بازشناسی خانه ی سنتی ایرانی اسلامی، بر اساس نظریه ساختارهای زنده

خانه ی در فرهنگ های گوناگون به شکل ها و صورت های مختلفی معنی یافته و ساخته شده است. اما در تمامی این فرهنگ هاخانه، محلی برای آرامش، آسودن و زندگی است. با توجه به تاثیر خانه به عنوان ظرف زندگی بر شکل زندگی و روحیه افراد ساکندر آن، معماری خانه و میزان حیات جاری در کالبد خانه مورد از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این پژوهش ویژگی های معماری خانه های ایرانی-اسلامی تاپیش از دوره ی معاصر بررسی شده و میزان بهره مندی آنها ازویژگی حیات بر اساس نظریه ساختارهای زنده کریستوفر الکساندر، مورد تحلیل قرار میگیرد. فرض پژوهش بر این است که علاوه بر ویژگیهای یاد شده در نظریه الکساندر، وجود ویژگیهای دیگری در خانه ی سنتی بر زنده بودن آن تاثیرگذار است. این مطالعه از انواع پژوهش های کاربردی بوده، و از روش تفسیری – تاریخیEXPOSITORY HISTORIC و استدلال منطقی (REASONING LOGICAL) بهره برده است. یافتن ویژگی هایی در معماری گذشته ی خانه های ایرانی، که می تواند در زنده و حیات مند کردن خانه ی امروز مفید واقع شود و چگونگی استفاده از آن در معماری معاصر، از نتایج این پژوهش است

کلیدواژه ها:

خانه ، حیات ، ساختار زنده ، خانه ی ایرانی اسلامی