بررسی نقش نور ورنگ در معماری سنتی ایران

نور عنصری است مادی، اجسام یا از خود نور دارند یا به واسطه منابع نوری دیگرقابل روئیت هستند ارزش فضایی با نورشناسایی میشود. در واقع طول موج های نور رنگهای مختلف را میسازند نور در ادیان و مذاهب مورد احترام و تقدس بودهاست. در معماری سنتی، شکل گیری شهرها و استقرار بنا ها برحسب زاویه نور خورشید تعیین گردیده است ومقدار نوری که باید داخل ساختمان وارد شود توسط عناصر معماری تنظیم میشود در معماری اسلامی، نور احساسات گوناگونی نظیر، حیرت، قداست، حرکت و سکون را القا می کند. در واقع نقش نور در معماری اسلامی، نقشی قدسی و ملکوتی است که در ترکیببارنگ ها جلوه ای روحانی به فضا می بخشد با توجه به رابطه ناگسستنی اندیشه اسلامی و هنرهای ایرانی، هدف اصلی هنرمند مسلمان مشاهده جلوه های متکثر حق و نمایاندن آن به مخاطب خویش است.به اشارات فراوانی که در شریعت و فرهنگ اسلامی شده است اندیشمندانی چون فارابی، ابن سینا، غزالی وابن عربی، نجم الدین کبری، ابن هیثم مخصوصا سهروردی قسمت اعظمی از رسالات و مکتوبات خود را به تبیین جایگاه نور و رنگ در تفکراسلامی اختصاص داده است و در فلسفه اشراق اساس وجود جهان را بر اساس نورمی داند وخداوند در مقام نورالانوار به تمام جهان وجود می بخشد در اینپژوهش نگرش دانشمندان وهنرمندان درحوزه نور ورنگ، نظریات عرفانی، فلسفی، مبانی فکری و رازر ورمز خلق اثار بدیع نشات گرفته از این اندیشه ها را در شکل گیری معماری حاصل از ان راتحلیل خواهیم نمود.

کلیدواژه ها:

نور ، رنگ ، عرفان اسلامی ، عناصر معماری سنتی ایرانی