واکنش فتوسنتز گیاه ذرت به کود زیستی میکوریزا و کود فسفر تحت شرایط تنش رطوبتی

گیاه ذرت یک میزبان کارآمد برای قارچ میکوریزا در شرایط خشکی و خاک های غیرحاصلخیز است. به منظور مطالعه اثر قارچ آربسکولار میکوریزا بر فتوسنتز دو آزمایش مزرعه ای در ایستگاه تحقیقات کشاورزی مرکز تحقیقات کشاورزی خرم آباد در سا ل های 90- 91 (17 خرداد) انجام شد. آزمایش ها با استفاده از طرح اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلو ک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. آبیاری به عنوان پلات اصلی در سه سطح، بدون تنش، تنش ملایم و تنش شدید به ترتیب بر اساس 70و 50 و 30 درصد ظرفیت مزرعه اعمال شد. کود زیستی میکوریزا (Glomus intraradices ) به عنوان پلات فرعی در دو سطح صفر و 100 کیلوگرم در هکتار به کار برده شد. کود فسفر به عنوان پلات فرعی در سه سطح صفر، 75 و 150 کیلوگرم در هکتار سوپرفسفات تریپل به کار برده شد. نتایج تجزیه مرکب نشان داد، کاربرد کود زیستی میکوریزا و رژیم های متفاوت آبیاری، تأثیر معنی داری روی فتوسنتز داشت. این همزیستی موجب بهبود فتوسنتز به میزان، 20 درصد گردید. فتوسنتز با افزایش تنش رطوبتی کاهش یافت. کاربرد سطوح مختلف کود فسفر به طور معنی داری بر فتوسنتز تأثیر داشت. اگرچه اختلاف معنی داری بین اثرات متقابل سه گانه روی فتوسنتز وجود نداشت، گیاهان میکوریزایی نسبت به گیاهان غیرمیکوریزایی برتری نشان دادند. چنین افزایشی ممکن است از طریق افزایش جذب عناصر غذایی، توسعه سیستم ریشه ای و یا بالا بردن وضعیت آبی گیاه صورت گرفته باشد.

کلیدواژه ها:

تنش رطوبتی ، ذرت ، فسفر ، میکوریزا