جایگاه مصلحت درمدیریت حکومت علوی

سیره و روش امام علی(ع)در دوران زمام داری،که برای هر مسلمان بلکه هر انسان متفکر الگوست،تقید حضرت به رعایت کتاب و سنت در حکومت داری و اداره ی جامعه،از نظر کلامی و تاریخی امری روشن و غیر قابل انکار است.و موقعیت های متغیر،اصلی عقلایی و غیرقابل انکار است.امام علی(ع)از نقد مصلحت گرایی افراطی و بدون چارچوب ضوابط شرعی خوداری نمی کند.حضرت در بعضی مواقع در امور حکومتی با یاران خود مشورت می کرده اند.امام علی(ع)پس از پیامبر اکرم(ص)اقدامی که برهم زننده وحدت است باشد انجام ندادند.

کلیدواژه ها:

امام علی(ع ) ، حکومت علوی ، مصلحت ، مشورت