مدیریت دانش و مدل مدیریت و خلق دانش ایرانی

امروزه جوامع به سمت اقتصاد دانش محور حرکت می کنند که در آن دانش مهم ترین عنصر برای ایجراد ارزش در سازمان ها به شمار می رود، از اینرو در عصر جدید مدیریت دانش جایگاه ویژه ای در شرکت ها و سازمان ها می یابد و به طور فزاینده ای بر نقش و اهمیت آن افزوده می شود. حوزه ی مدیریت دانش علیرغم مطالعات وسیع صورت گرفته در آن، هنوز حوزه ای است که نسبتا در مرحله جوانی از توسعه قرار دارد. اگرچه اکثریت نظریه های نوین مدیریتی از دهه 1980 به بعد، بر اهمیت دانش در جامعه و سازمان های آتی تاکید می کنند، ولی هنوز تحقیقات بسیار ناچیزی پیرامون نحوه ی خل دانش در داخل سازمان های تجاری و ما بین آنها، انجام شده است. موضوع اصلی این نظریه ها، تحصیل، ذخیره سازی و استفاده بهینه از دانش موجود بوده و فاقد هر گونه دیدگاهی در زمینه خلق دانش نوین می باشد و نظریه های ارائه شده در زمینه ی خلق دانش نیز به واسطه نگاه متفاوت غرب به دانش نسبت به نگاه شرقی و ایرانی، به خوبی قابل استفاده و تطبیق برای ما نیست؛ ازینرو در این مقاله سعی بر ارائه ی مدلی ایرانی و بومی از شیوه ی مدیریت و خل دانش میباشد.

کلیدواژه ها:

دانش ، مدیریت دانش ، خلق دانش ، ایران