بررسی رابطه ی سرمایه اجتماعی با رضایت تحصیلی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد

هدف از این پژوهش ، بررسی رابطه ی سرمایه ی اجتماعی با رضایت تحصیلی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد بوده است. روش تحقیق از نوع توصیفی د همبستگی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بوده است. جامعه آماری پشوه ، شامل کلیه دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد در سال تحصیلی 91-92 و روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری خوشه ای بوده است. به همین منظور از بین دانشجویان دانشگاه مذکور، نمونه ای به حجم 249 نفر انتخاب گردید. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس سرمایه اجتماعی و رضایت تحصیلی دانشجویان بود، که پس از محاسبه روایی و پایایی آن بین نمونه توزیع و جمع آوری شد. داده ها توسط نرم افزارهای SPSS و Lisrel و با روش های آماری تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل گردیدند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که: 1) دانشجویان سرمایه اجتماعی موجود در دانشگاه خود را پایین تر از سطح کفایت مطلوب Q3 و نیز سطح حداقل کفایت قابل قبول Q2 ارزیابی نموده اند 2) میزان رضایت از تحصیل دانشجویان به طور معناداری پایین تر از سطح کفایت مطلوب Q3 و سطح حداقل کفایت قابل قبول Q2 می باشد. 3) بین سرمایه اجتماعی و رضایت از تحصیل دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از دیدگاه دانشجویان سرمایه اجتماعی، پیش بینی کننده مثبت و معنادار رضایت تحصیلی آنان می باشد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، رضایت تحصیلی ، دانشجویان