مدیریت استرس در کارکنان ومدیران سازمان ها

اشتغال برای ادامه زندگی وبقای جامعه ضرورتی اجتناب نا پذیر است وخود کفایی هر کشور به میزان ونوع عملکرد شاغلین آن بستگی دارد. کاراز یک سومی تواند شماری ازنیازهای اساسی انسان همچون پرورش روح وجسم، برقراری ارتباط اجتماعی، ایجاد حس ارزشمندی، اعتماد به نفس وشایستگی را ارضا نمایید اما از سوی دیگر ممکن است منبع اصلی بروز استرس نیز باشد. تحولات شغلی نظیر تغییرات سازمانی، تغییر حقوق ودستمزد، ترفیعات شغلی، کاهش یا افزایش نیروهای انسانی ودگرگونی های اجتماعی موضوع هایی هستند که برفرد فشار می آورند و او را دچار آشفتگی، نگرانی ،تشویش واضطراب می سازند. (رابینز، 1372). استرس در مدیریت رفتار سازمانی از اهمیت وجایگاه ویژه ای برخوردار است وازآن جایی که شرایط کار دائما در حال تغییر است، این بحث همواره با درجات مشخصی دررابطه با مسائل مرتبط کار درسازمان ها وجود دارد. دانشمندانی همچون هورمون وکویک نشان داده اند که استرس های شغلی می تواند موجب بروز اختلالات رفتاری، پزشکی و روانشناختی در میان افراد میشود و در شرایط فعلی سازمان ها، یکی از مشکلات مدیران می باشد که تا حدود زیادی بازدهی وبهره وری را کاهش داده است. در این پژوهش به منظور بررسی زمینه های سازمانی پدید آورنده استرس و ارائه راهکارهای کاهش آن، پس از جمع آوری داده های مورد نیاز نتیجه گیری شد که از نظر مدیران و کارکنان شاغل در سازمان ها، قوانین و دستورالعمل ها، ساختار سازمانی و شرایط شغلی نامناسب بر بروز فشار عصبی تاثیر مثبت دارند.

کلیدواژه ها:

استرس ، مدیریت استرس ، سازمان ها ، استرس شغلی