بررسی رابطه ی فرآیند مهندسی مجدد با بهبود عملکرد مدیران ستادی آموزش و پرورش نواحی شهرستان تبریز

هدف این پژوهش بررسی رابطه ی فرآیند مهندسی مجدد با بهبود عملکرد مدیران ستادی سازمان آموزش و پرورش نواحی شهرستان تبریز در سال تحصیلی 91-92 می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه متدیران ستادی سازمان آموزش و پرورش نواحی شهرستان تبریز است که تعداد آن ها 156 نفر می باشد. براساس فرمول تعیین حجم نمونه کوکران حجم نمونه آماری این پژوهش 64 نفر است و از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شد. روش تحقیق از نوع توصیفی، پیمایشی است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه 35 گویه ای بسته پاسخ می باشد، پرسشنامه به صورت تلفیقی و در زمینه مولفه های مهندسی مجدد و بهبود عملکرد مدیران تدوین شده است. در این پژوهش از روایی نهادی یا ظاهری و از ضریب آلفای کرونباخ جهت اندازه گیری میزان پایایی و همبستگی سؤالات استفاده شده است. مقدار کرونباخ با مقدار 94% در بخش های جزیی و کلی پرسشنامه و نشانگر همسانی بالای درونی سؤالات بتا نظرات بالای پاسخ دهندگان است. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش توصیفی برای تشریح بهتر و بیشتر نتایج کار و از آزمون های آماری همبستگی پیرسون جهت آزمون فرضیه ها استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که بر اساس p-value بدست آمده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، بین اجرای فرآیند مهندسی مجدد در آموزش و پرورش و کلیه مولفه های بهبود عملکرد مدیران رابطه وجود داشته و جهت این رابطه نیز مثبت می باشد.

کلیدواژه ها:

بهبود عملکرد ، فرایند مهندسی مجدد ، مدیران ستادی