بررسی و تحلیل اثرات فرهنگی گردشگری در راستای توسعه پایدار

یکی از اهداف سند چشم انداز 1404 توسعه گردشگری مبنی بر شرایط فرهنگی و تاریخی کشور است . رشد و گسترش توریسم از جمله پدیده های مهم اواخر قرن بیستم است که با شتاب هرچه بیشتر در حال توسعه می باشد. بالارفتن سطح درآمد، افزایش ایام فراغت، تغییرات و نگرش های جدید به مفاهیم زندگی و ضرورت تامین های بین المللی ایجاب کرده است که گردشگری به سرعت گسترش و توسعه یابد. رونق گردشگری در سنوات اخیر، ضرورت بررسی بیشتر با رویکرد علمی و مدیریت و برنامه ریزی پایدار را دو چندان کرده است. گردشگری پایدار به عنوان یک راهکار و الگوی ماندگار با دیدگاهی بلندمدت در برنامه رزیزی، می تواند جوامع میزبان را به سوی توسعه پایدار هدایت نموده و با برآورده ساختن نیازهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، تفریحی و غیره، گردشگری را برای نسل امروز و فردا تعالی بخشد. از مهمترین ابعاد مهم گردشگری، بعد فرهنگی است که هم بر گردشگران و هم جامعه میزبان تاثیر وافری دارد. گردشگری در واقع مهمترین وسیله تعامل میان فرهنگی است که از بعد اجتماعی نیز بیشترین تاثیر را بر الگوهای زندگی گردشگران و جامعه میزبان دارد. بنابراین شناخت و تحلیل اثرات مذکور در راستای توسعه پایدار گردشگری و ارائه راهکارهای راهبردی می تواند بسیار مثمر ثمر واقع گردد.پژوهش حاضر با هدف بررسی و تحلیل اثرات فرهنگی گردشگری در راستای توسعه پایدار و با استفاده از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و همچنین روش کیفی از طریق مصاحبه نیمه ساختمند و باز با گردشگران بصورت نمونه گیری تئوریک انجام شده است .در تحقیق حاضر ضمن شناسایی و تبیین اثرات فرهنگی گردشگری، اثرات مهم و تاثیرگذار فرهنگی استخراج شده و ضمن تحلیل موارد با رویکرد توسعه پایدار، راهکارهای راهبردی در قالب چارچوب مدیریتی و منسجم ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

توریسم ، توسعه پایدار ، اثرات فرهنگی ، اثرات اجتماعی ، گردشگری سبز