کمپوست و کنترل فرسایش خاک

فرسایش، حذف خاک به وسیله آب، باد، یخ و جاذبه زمین و فرآیندی سه مرحله ای شامل جداسازی، انتقال و تجزیه ذرات خاک می باشد . فرسایش به وسیله فرسایش پذیری خاک، شرایط اقلیمی، پوشش گیاهی، توپوگرافی و فصل تحت تأثیر قرار می گیرد . فرسایش، خاک حاصل خیز غنی از مواد غذایی و آلی را نابود می کند که این امر منجر به کاهش توانایی گیاهان جهت استقرار، رشد و حفظ سلامتی در خاک می شود . خطر این پروسه بدین دلیل است که می تًواند نهایتا منجر به تبدیل خاک زراعی به خاک غیرحاصل خیز شود . فرسایش نه تنها منجر به کاهش حاصل خیزی خاک می شود بلکه سبب آلودگی منابع آبی نیز می گردد . یکی از راه های کنترل فرسایش خاک و جلوگیری از آلودگی منابع آبی استفاده از کمپوست می باشد . افزایش نفوذپذیری آب در خاک، کاهش رواناب و انتقال ذرات خاک در رواناب، افزایش رشد گیاه و پوشش گیاهی، کاهش خروج ذرات خاک، افزایش ظرفیت نگه داری آب خاک و کاهش رواناب، تنظیم PH خاک، بهبود فشردگی خاک، کاهش میزان رسوبات وارده به آب های سطحی و تصفیه رواناب، کاهش میزان کودها، مواد شیمیایی، فلزات و سایر آلودگی ها در آب های سطحی و جریان رواناب از مزایای استفاده از کمپوست می باشند . دو روش اصلی جهت استفاده کمپوست برای کنترل فرسایش وجود دارد که عبارتند از پوشش های کمپوستی 1 و خاک ریزهای تصفیه ای کمپوستی . 2 هر روش مزیت های خاص خود را داراست و انتخاب هر کدام به شیب محل، مقدار پتانسیل بارندگی، فعالیت اطراف محل و در نظر گرفتن استقرار پوشش گیاهی وابسته است

کلیدواژه ها:

فرسایش ، کمپوست ، پوشش های کمپوستی و خاک ریزهای کمپوستی