بررسی پتانسیل واگرایی خاک در یک سازه زیرزمینی کنار رودخانه ای

خاکهای رسی واگرا، مسئله سازی هستند که مشکلاتی در خاکریزها، دیوارهای کانالهای خاکی و سدها خاکی بوجود می آورند که غیر قابل جبران می باشد. در این گونه رسها که به رسهای واگرا موسوم گشته اند با جریان یافتن آب در ترکهای موجود در خاک، ذرات رس از یکدیگر جدا می شوند و همراه با جریان آب از خاک خارج می گردند. این مسئله منجر به افزایش سرعت جریان آب و شدت یافتن فرسایش خاک می گردد و در نهایت ممکن است به خرابی کامل سازه منجر شود با توجه به اینکه این نوع خاکها در طبیعت و در بسیاری از مناطق ایران دیده می شود، لذا تحقیق و بررسی روی این خاکها از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است تا با پیش بینی های لازم از ضرر و زیانهای جبران ناپذیر پیشگیری شود. در مقاله حاضر نتایج بررسی های مقدماتی صحرایی و نتایج بررسی های آزمایشگاهیف روی 14 نمونه انتخابی از اعماق مختلف جهت مطالعه پتانسیل واگرایی خاکهای ریزدانه رسی در استان خوزستان، جهت احداث یک سازه زیرزمینی کنار رودخانه ای تشریح شده است که در جمع بندی کلی خاک منطقه مورد مطالعه ، واگرا تشخیص داده شده امام مسئله مهمتر تناقصی است که در نتایج آزمایش های مختلف وجود دارد و با مقایسه معیارهای شیمیایی با آزمایشهای فیزیکی مشاهده می گردد که این معیارها در همه موارد با واقعیت فیزیکی مطابقت کامل ندارند.