بررسی اثر تزریق دوغاب بر مدول تغییر شکلپذیری توده سنگ با ارزیابی پارامترهای سیستم Q (بررسی موردی پی سنگ سدهای بختیاری، بازفت و خرسان 2)

امروزه تأثیر عملیات تزریق سیمان معمولاً با نتایج آزمایشهای نفوذپذیری تأیید میشود که این روش برای نشان دادن میزان تغییرات ایجاد شده در خصوصیات مکانیکی توده سنگ کافی نیست. اگرچه محققان مختلف از آزمایشهای برجا برای ارزیابی بهبود خصوصیات مکانیکی توده سنگ استفاده کرده اند اما این آزمایشها هزینه بر و زمانبر و مستلزم مهارت کافی است. تزریق سیمان باعث کاهش نفوذپذیری، بهبود وضعیت درزه ها و نهایتاً افزایش امتیاز توده سنگ در سیستمهای رده بندی مهندسی سنگ میشود. بنابراین با اندازه گیری مقادیر شاخص کیفی توده سنگ (Q) در مغزه های به دست آمده از گمانه های تزریق شده، میتوان میزان کارایی و موفقیت آمیز بودن عملیات تزریق در بهبود خصوصیات مکانیکی توده سنگ رانشان داد. در این پژوهش برای اولین بار از روش نگاربرداری Q به عنوان روشی ساده برای ارزیابی تأثیر تزریق سیمان در بهبود مدول تغییرشکل پذیری توده سنگ استفاده شد. و نتایج حاصل از نگاربرداری Q در پانلهای تزریق آزمایشی ساختگاه سدهای بختیاری، بازفت و خرسان 2 بررسی شده است. مقادیر مدول تغییرشکلپذیری توده سنگ در شرایط قبل و بعد از تزریق با نگاربرداری Q محاسبه شده است. نتایج محاسبات حاکی از همخوانی خوب بین مقادیر مدول تغییرشکل پذیری محاسبه شده از روش نگاربرداری Q و حاصل از آزمایشهای برجاست. این همخوانی قابلیت و کارایی روش نگاربرداری Q برای ارزیابی تأثیر عملیات تزریق و اندازه گیری پارامترهای توده سنگ را تایید میکند. هم چنین نتایج نشان میدهد که توده سنگهایی با کیفیت بدتر، به میزان بیش تری نسبت به توده سنگهایی با کیفیت بهترتر بهبود یافته است.

کلیدواژه ها:

تزریق سیمان ، نگاربرداری Q ، مدول تغییرشکل پذیری ، سد ، کنترل کیفیت