پتانسیل یابی انرژی خورشیدی در استان کرمان با استفاده از اطلاعات ماهواره ای
محل انتشار: چهارمین کنفرانس سالانه انرژی پاک
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,683
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CLEANENERGY04_089
تاریخ نمایه سازی: 6 شهریور 1393
چکیده مقاله:
استان کرمان بدلیل قرار گیری در عرضهای جغرافیایی پایین وکثرت ساعات آفتابی بطور بلقوه سرشار از منبع انرژی خورشیدی می باشد. به همین دلیل مطالعه ارزیابی تابش خورشیدی در این منطقهبرای کاربردهای بلقوه انرژی خورشیدی مورد توجه است. در اینتحقیق پتانسیل انرژی خورشیدی استان کرمان با استفاده از دادههای ماهواره ایMeteosat-6 بر روی نصف النهار 57 درجه شرقی،که در بین ماهواره های هواشناسی زمین آهنگ بهترین موقعیت رانسبت به کشور ایران دارد، در سال 2005 مورد ارزیابی قرار گرفته است. برآوردهای روزانه شار تابش خورشیدی در سطح افقی به کمک الگوریتمHeliosat-2و مشاهدات ایستگاهی از 14 ایستگاه تابش سنجی موجود در استان کرمان برای اعتبارسنجی نتایج مورد استفاده قرار گرفته است. بعنوان مثال نتایج نشان داد، که مقدار میانگین خطای اریبیMBE)و جذر میانگین مربع خطاRMSE)الگوریتم Heliosat-2 برای ایستگاه کرمان به ترتیب برابر -4/83و15/67درصد می باشد. همچنین نسبت شار تابش رسیده به سطح زمین به شار تابش رسیده به بالای جو برای این ایستگاهها محاسبه گردید. نتایج نشان می دهد که تمامی ایستگاهها بیش از 60 درصد تابش کلی را دریافت نموده اند، که حاکی از پتانسیل دریافت انرژیخورشیدی بالا در اکثر مناطق استان می باشد. همچنین مقادیر میانگین سالانه و فصلی تابش رسیده به سطح زمین برای این 14 ایستگاه محاسبه شد. نتایج نشان می دهد که در فصل بهار بیشترینمقدار تابش رسیده به سطح زمین مربوط به ایستگاه بافت و زرند ودر فصل تابستان مربوط به ایستگاه شهربابک و زرند و در فصل پاییز مربوط به ایستگاه ارزوئیه و جیرفت و در فصل زمستان مربوط به ایستگاه انار و زرند می باشد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الهام بازیار
دانشجوی کارشناسی ارشد هواشناسی، دانشگاه هرمزگان
ابوالحسن غیبی
استادیار، دانشگاه هرمزگان
حسین ملکوتی
استادیار، دانشگاه هرمزگان
محسن عراقی زاده
کارشناس ارشد، اداره هواشناسی کرمان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :