شناخت الگوهای معماری بومی در بناهای مسکونی مناطق کویری ایران

نگاهی گذرا به معماری بومی مناطق مختلف ایران،حکایت از شناخت خصوصیات محیطی و اقلیمی پهنه های متنوع ایران و چاره اندیشی هوشمندانه ی نیاکان ما برای استفاده هر چه بیشتر از مواهب طبیعی و مقابله با مشکلات و ناهنجاری های اقلیمی محیطی ان دارد. معماری بومی کویر واجد ارزش، هویت معماری و شهرسازی شاخص در مناطق گرم و خشک می باشد که دقیقا منطبق با شرایط محیطی و اقلیمی بوده و دارای هویت خاص منطقه ی خود می باشد. بنابراین شناخت این معماری و راهکارهای بومی ان زمینه ی ارزشمندی برای استفاده از ان ها در فضاهای جدید ایجاد می کند. نوع سازماندهی فضاهای پر و خالی در مقیاس واحدهای معماری و بافت شهری، نوع تفکیک فضاهای خصوصی و عمومی، توجه به شرایط اجتماعی و فرهنگی،انطباق بر شرایط محیطی و اقلیمی کویر ،معماری کالبدی ویژه و جالب توجهی در این منطقه به وجود اورده اند وطی سالیان سال با انباشت تجربیات نسل های مختلف به تکامل قابل توجهی رسیده است که امروزه به خوبی می توان از ان ها برای فضاها و نیازهای جدید بهره جست. تحقیق حاضر که به روش توصیفی تحلیلی است، ابتدا به معرفی و شناخت ارزشها و کیفیتهای - کالبدی به کار رفته در معماری بومی کویر پرداخته و سپس با هدف طراحی پایدار به ارائه راهکارهای اقلیمی کالبدی در این منطقه می پردازد. در این راستا و برای - محسوس تر بودن ارزشهای معماری و کالبدی منطقه، نمونه های تاریخی و با ارزشی از معماری مسسکونی کویر به عنوان نمونه موردی، مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

طراحی پایدار ، معماری بومی کویر ، شرایط محیطی ، معماری همساز با اقلیم