بازتاب محیط زیست و درختان در دیوان ناصر خسرو قبادیانی

ناصر خسرو قبادیانی از شاعران توانا و گویندگان برجسته قرن پنجم هجری می باشد. او که از خاندانی محتشم زاده شده و در بلخ ثروت و ضیاع و عقاری داشته است، گرچه سال هایی از جوانی خود را در دربار سلاطینی چون محمود و مسعودی غزنوی گذرانده و در کارهای دیوانی به مقام شهرت رسیده است اما درحوالی چهل سالگی به کعبه سفر می کند و تغییر حالی در او رخ می دهد و در پی آن کارهای دیوانی را کنار می گذارد و مرحله ای نوین را در زندگی خود آغاز می کند که تا پایان عمر وی ادامه یافت. ناصر خسرو شاعر و نویسنده ای مبارز است واشعار او سرشار از مفاهیم و مضامین تعلیمی، اخلاقی و حکمی برجسته ای می باشد. در این پژوهش به بررسی و تحلیل درختان در دیوان ناصر خسرو پرداخته شده است. نگاه وی به جهان پیرامون خود، نگاهی متفاوت است. روح ناصر خسرو، روحی مبارزه ستیز و متعهد است و به همین خاطر می توان گاهی اوقات خشم وی را در شعرش احساس نمود. شاعر نام برخی از درختان را در شعر خود می آورد و هر کدام را نمادی برای انسانهایی خاص قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

ناصر خسرو ، دیوان اشعار ، نمادسازی ، پند و تعلیم ، درختان