توسعه کالبدی - اجتماعی شهر توسط فضای سبز( مطالعه موردی : پارک ها)

باتوجه به افزایش مشکلات دنیای مدرن وروبه توسعه، سامانه های پایدار در اولویت سیاست های کشورهای توسعه یافته قرار گرفت. کشورهای در حال توسعه مانند ایران هم اکنون درپی اجرای این سیاست ها در جهت حل مشکلات مختلف فرهنگی، اجتماعی وزیست محیطی با در نظر گرفتن پیامدهای اقتصادی هستند. نتایج مبانی نظری نشان می دهد معیارهای مذکور با توجه به اینکه جامعه شهری ایران مدت هاست وارد دوره آپارتمان نشینی شده است و بدین ترتیب عناصر معماری و شهرسازی ایرانی - اسلامی به تدریج از شهرهای ایران حذف شده و خواهد شد. برای طراحی فضاهای پاسخده شهری و چالشهای موجود نقش استراتژیک توسعه پایدار شهری در امنیت روانی شهروندان، مبتنی بر معماری ملی راضروری می سازد. پژوهش حاضر براساس اسناد و مطالعات کتابخانه ای تهیه شده و هدف از آن استفاده از سامانه های توسعه پایدار جهت یافتن معیارهای کالبدی و اجتماعی تاثیر گذار در شکل گیری و توجیه پذیر نمودن فضای شهری سبز و بومی در ایران می باشد.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، شهروندان ، استراتژی های توسعه شهری ، فضای شهری سبز