تحلیلی بر گردشگری و نقش آن در توسعه مناطق روستایی با استفاده از مدل SWOT (مطالعه موردی: روستای برغان استان البرز)

تنوع بخشی به اقتصاد بالا بردن شاخص های توسعه انسانی، مشکلات ناشی از صنعتی شدن و آلودگی بیش از حد استاندارد شهرهای بزرگ، مهاجرت های روستایی ، افزایش بهره وری نیروی انسانی، حفظ محیط زیست و توسعه پایدار از دغدغه هایی است که جهان امروز با آن روبرو است و هر یک از کشورها در تلاش و کوشش برای حل این مشکلات هستند. یکی از راهبردهایی که اخیرا مورد توجه قرار گرفت و نتایج مثبتی نیز به همراه داشته است توسعه گردشگری در مناطق روستایی است. از آنجایی که بخش اعظم عقب ماندگی و توسعه نیافتگی روستایی فقدان توجه به صنعت گردشگری برمی گردد، گردشگری روستایی با حل مسائل و مشکلات فوق می تواند به توسعه روستایی کمک کند. گردشگری روستایی در دنیای امروز یکی از بخش های مهم فعالیت های اقتصادی محسوب می شود و به عنوان یک ابزار برای توسعه روستا می تواند فرصت ها و امکانات به ویژه در زمینه اشتغال و درآمد روستایی فراهم سازد و از طرفی با توجه به تک محصولی بودن اقتصاد کشور و مشکلات بیکاری جوانان روستایی و تاکید برنامه ریزان بر درآمدهای حاصل از سایر منابع به جای اتکا محض به صادرات نفت، ضرورت گسترش فعالیت های اقتصادی در زمینه های مختلف از قبیل گردشگری در مناطق روستایی که دارای پتانسیل های لازم می باشند را الزامی می سازد. این مقاله با رویکردی توصیفی-تحلیلی و مطالعات میدانی و با استفاده از مدل سوات، مشخصا به بررسی نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای گردشگری در روستای برغان پرداخته است و هدف آن بیان اهمیت گردشگری روستایی در جهت ارتقا و توسعه کشور و توجه هرچه بیشتر به روستاهایی است که توانمندی های لازم جهت جذب گردشگر دارا می باشند که در این بین روستای برغان با داشتن جاذبه های تاریخی و طبیعی و چشم اندازهای بدیع و قرار داشتن در استان البرز و مجاورت آن با استان تهران و همچنین استان قزوین می تواند به عنوان یک قطب گردشگری محسوب شود.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه روستایی ، جاذبه های گردشگری ، روستای برغان ، مدل سوات