راهکارهای عملی برای مناسب سازی صنعت گردشگری روستایی در روستای مطالعه اوشتبین

گردشگری روستایی می تواند به طور ساده به عنوان مسافرت به نواحی روستایی تعریف شود، اما محققان بر این عقیده اند که موضوع بسیار پیچیده تر از این است. امروزه نمونه هایی از انجام فعالیت های گردشگری در نواحی روستایی ایران وجود دارد. از جمله فعالیت ها و مراسم مبتنی بر طبیعت، جشنواره ها، وقایع میراث، جاذبه های مبتنی بر جامعه ی بومی، گردشگری کشاورزی، نمایشگاههای هنری و صنایع دستی، تئاتر اجتماع محلی و سایر موارد. استان آذربایجان شرقی یکی از مکانهای بسیار مساعد برای این گردشگری می باشد. به ویژه طبیعت بکر کوهستانی، آب و هوای چهار فصل، رودها، آبشارها، جنگل و باغات و مجموعه روستاهای با ویژگی های فرهنگی اجتماعی خاص منطقه می تواند آرامش خاطر گردشگران را فراهم نموده و از طرفی دیگر می تواند برای معرفی و توسعه روستاهای این منطقه و صنعت گردشگری استان بسیار موثر باشد. در این مقاله سعی بر این است که پس از بیان مقدمه ای در خصوص شناخت و نحوه رویارویی کشورهای مختلف با توریسم روستایی، به معرفی و شناسایی موردی روستای اوشتبین پرداخته و با توجه به ویژگی های شناسایی شده در حوزه بافت طبیعی، تاریخی و کالبدی، این روستا را به عنوان یک هدف ارزشمند برای سرمایه گذاری در بخش گردشگری روستایی معرفی نماییم، سپس در ادامه با بررسی بافت کالبدی منطقه و شناسایی نقاط قوت مورد جستجو، به تعریف یک مسیر گردشگری صحیح پرداخته و نحوه مناسب سازی محیط برای بهینه نمودن سفرهای توریستی مراجعین را به اختصار بررسی خواهیم نمود. روش تحقیق در بخش شناسایی پتانسیل های وضع موجود طرح عموماً مستنتج از مطالعات کتابخانه ای در خصوص طرح هادی روستایی و اطلاعات سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان بوده و مکان یابی و آسیب شناسی منطقه هدف، عموماً از طریق پیمایشی و پژوهش های میدانی در محل انجام گرفته است. این پژوهش کاربردی برای نشان دادن چکیده ای از مراحل شناسایی و تبدیل یک روستای دارای پتانسیل بالقوه، به یک منطقه مطرح در زمینه صنعت توریسم می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری روستایی ، آذربایجان شرقی ، روستا ، بافت تاریخی ، مسیر گردشگری