تبیین الگوهای مناسب آسایش اقلیمی در راستای توسعه گردشگری استان همدان به روش TCI

اقلیم عامل مهمی در توسعه بخش گردشگری می باشد، تاثیر هوا و اقلیم نه تنها بر پیدایش توریسم می انجامد، بلکه سبب تقاضای خدمات توریستی می شود. شرایط حاکم بر هوا، نوع اقلیم و توریسم سه پارامتر مهمی هستند که با طرق متفاوت با یکدیگر در ارتباط بوده و در دو مقیاس جهانی و محلی دارای اهمیت می باشند. در مواردی وابستگی به ویژگی های اقلیمی در مورد تقاضای توریسم هم منشا پیدایش و هم عامل محدود کننده آن به شمار می رود. با توجه به اهمیت صنعت گردشگری، لزوم شناخت شرایط اقلیمی مطلوب و نامطلوب جهت گردشگران داخلی و خارجی امری ضروری است. مشخصات کلی از آب و هوای مقصد و تغییرات روزانه، ماهانه و فصلی دما، بارش، رطوبت، تابش، باد و سایر عناصر آب و هوایی برای مقصد گردشگری از اطلاعات مهم محسوب می شود تا متقاضی بتواند متناسب با آن برنامه ریزی خود را از نظر زمان حرکت، نوع لباس و تجهیزات مورد نیاز انجام دهد. توجه به شناخت تاثیر و ارتباط شرایط آب و هوا با جذب گردشگر و برنامه ریزی گردشگری از اهمیت فراوانی برخوردار است. تغییرات شرایط آب و هوا در طی زمان و مکان از شاخص های مهم و تاثیر گذار امر گردشگری محسوب شده و از تاثیرگذاری بالایی برخوردار است. استان همدان به دلیل وجود رشته کوه زاگرس، پوشش گیاهی، بادهای محلی و عرض جغرافیایی و .... قدرات جذب و جلب توریست را در سطح ملی و جهانی دارد زیرا این استان به دلیل داشتن تابستان های خنک و تعدیل و زمستان های سرد دارای تنوع اقلیمی می باشد. در این پژوهش پتانسیل های توریستی و آسایش اقلیمی استان همدان با استفاده از روش(TCI) مورد تحلیل قرار گرفت و بهترین زمان ها و مکان ها شناسایی شده تا در اختیار گردشگران قرار دهیم. بدین منظور جهت بررسی آسایش اقلیمی از متغیرهای اقلیمی نظیر میانگین دمای حداکثر، حداقل و متوسط ماهانه، متوسط رطوبت نسبی و حداکثر و حداقل آن و متوسط سرعت باد هرماه از مرکز آمار مرکز تحقیقات هواشناسی همدان دوره آماری 30 ساله (1977- 2006 میلادی) استخراج و پایگاه داده ای در نرم افزارExcel تشکیل گردیده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با توجه به پژوهش انجام شده در این استان بهترین و مناسب ترین زمان شاخص راحتی برای فرد گردشگر از اواخر اردیبهشت تا اواخر مهر ماه می باشد.

کلیدواژه ها:

شاخص TCI ، گردشگری ، آسایش اقلیمی ، همدان