بررسی کاربرد علفکش ایمازتاپیر بر کنترل علفهای هرز، عملکرد و اجزای عملکرد ماش، درشرایط محیطی شوشتر

به منظور بررسی تأثیر علفکش ایمازتاپیر بهصورت پیش از رویش و پس از رویش بر کنترل علفهایهرز، عملکرد و اجزاء عملکرد دانه ماش ارقام پاکستانی و پرتو، آزمایشی در سال زراعی 88-89در شرایط محیطی شهرستان شوشتر انجام شد. این -آزمایش به صورت کرتهای یکبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و در 5 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل دو رقم ماش )پاکستانی و پرتو( به عنوان عامل اصلی و 4 تیمار شاهد کنترلکامل و بدون کنترل علفهرز، ایمازتاپیرپیش از رویش و ایمازتاپیر پس از رویش به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. علفهایهرز مورد بررسی در مزرعه شاملاویارسلام ارغوانی و تاجخروس وحشی بود. کمترین وزن خشک بوته اویارسلام ارغوانی در رقم پاکستانی تحت تأثیر تیمارهای علفکش ایمازتاپیرپیش از رویش و ایمازتاپیر پس از رویش ) 5 و 5 گرم در مترمربع( دیده شد. کمترین وزن خشک بوته تاج-خروس در رقم پرتو تحت تأثیر تیمار علفکش ایمازتاپیر پس از رویش ) 1 گرم در مترمربع( دیده شد. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه در رقم پاکستانی تحت تأثیر تیمارهای علفکش ایمازتاپیر پس از رویش و ایمازتاپیرپیش از رویشبهترتیب26/1و25/2گرم در تکبوته( بدست آمد. افزایش عملکرد در این تیمارها ناشی از افزایش تعداد غلاف در بوته و افزایش وزن هزار دانه بود.در این پژوهش استفاده از علفکش ایمازتاپیر پیشرویشی و پسرویشی در رقم پاکستانی جهت کنترل علفهایهرز و افزایش عملکرد توصیه میشود

کلیدواژه ها:

ارقام ماش ، عملکرد ، کنترل علفهرز