مسئولیت دول تهای آسیای میانه و قفقاز در قبال آلودگی های زیست محیطی

تاثیر انسان بر محیط زیست عمری به قدمت حیات بشری دارد . اما تخریب و نابودی آن به طور محسوس با شروع محیط زیست که » انقلاب صنعتی و افزایش سریع جمعیت شدت یافته است . تحقیقات نشان دهنده ءآن است که متشکل از اجزاء چون آب ، خاک ، هوا ، گیاهان و جانوران می باشد همه وهمه به یکدیگر وابسته و مرتبط هستند . از سوی دیگر همگان دریافتند که مواهب طبیعی مورد استفاده بشری بی پایان نیست و علاوه بر ضایعاتی که بهره برداری بی رویه به طبیعت و ارد می کند حیات نسل حاضر و نسل های بعدی را در معرض خطر قرار دهد . تاریخ بیانگر آن است که از دیرباز انسان برای تداوم حیات اجتماعی خود قواعد و مقرراتی را وضع نموده و ناقض این مقررات رامسئول و مجرم شمرده و به طرق مختلف با خاطیان برخورد کرده است . در سطح روابط بین المللی نیز وضعیت به گونه ای دیگر محول گردیده است . به گونه ای که در قرن اخیر با توسعه روابط بین المللی و ظهور قواعد مختلفی عرفی و معاهده ای نهادی با عنوان مسئولیت بین المللی دولت تکامل خود را آغاز کرده است تا از این طریق با نقض کنندگان حقوق بین الملل در سطح جهان برخورد نموده . یکی از عوامل انتخاب این موضوع افزایش نگرانی جامعه بین المللی درخصوص صدمات ناشی ازفعالیت های بحران زای زیست محیطی است . ممنوعیت آلودگی محیط زیست در چند دهه اخیر اهمیت بسزایی یافته است . صرفنظر از کنوانسیون هایی که ارتباط مستقیم یا غیرمستقیم با این ممنوعیت دارند، رویه دولت ها نیز به آن اهمیت فراوانی داده است . در حقوق بین الملل وجود قواعد مسئولیت لازم و ملزم این نظام حقوقی می باشد و امری بدیهی تلقی می گردد که به موجب آن هر نقض تعهدی مستلزم مسئولیت ناقض تعهد و جبران صدمات ناشی از آن می باشد . این مقاله به بررسی آلودگی های زیست محیطی در بین کشورهای آسیای میانه و قفقاز و تاثیر این آلودگی ها بر محیط زیست ایران وصدمات ناشی ازاین آلودگی ها بر نظام اقتصادی ,اجتماعی وحتی فرهنگی ایران می پردازد.

کلیدواژه ها:

آسیای میانه و قفقاز ، مسئولیت دولت ، آلودگی زیست محیطی