بهبود قابلیت جذب انرژی وکاهش شتاب وارده به سرنشین در سازه بدنه خودرو

در این مقاله طرحهای مختلف S-ریل خودرو را از نقطه نظر قابلیت جذب انرژی و میزان انتقال ضربه به سرنشین در تصادف مورد مطالعه قرار می گیرد. اساس کار در این مقاله بررسی دو نوع مقطع S-ریل و اضافه کردن ریب در طول این دو نوع S-ریل و مقایسه جذب انرژی و میزان انتقال نیرو به کابین می باشد. تأثیر استفاده از ریب (Trigger) در طول S-ریل در زوایای مختلف با هم مقایسه شده و مورد بحث قرار گرفته است و مزایای استفاده از این نوع مدل سازی از نقطه نظر ایمنی سرنشین نشان داده شده است. جهت شبیه سازی این مسأله از کد المان محدود LS-DYNA استفاده می شود..