تبیین بحران هویت درمعماری معاصرایران

هنر معماری یکی از بارزترین مظاهر تمدن هر قوم وملت است. معماری ایران و آنچه که از گذشته تاکنون به یادگارمانده است، شناسنامه معتبرمردم در این سرزمین است، آداب و رسوم، مراسم مذهبی، روحیه، اخلاقیات و اندیشه نسل ها در معماری ایران انعکاس واضحی داشته است. عصر حاضر مانند دوران گذشته نیست که یک سبک خاص معماری بتواند جوابگوی نیازهای عموم باشد. عصر معاصر، دوره چیرگی است« تفکر کثرت طلب » و این مسأله در مورد معماری نیز صادق می باشد. رعایت و ملاحظه ی شأن و منزلت صاحب خانه و شهروند، به لحاظ آرامش روحی و روانی و همچنین بهره گیری مناسب از علم و پیشرفت جدید توام با سنت های حسنه ی ایرانی - اسلامی که منافع انسان را در برداشته باشد، دیگر آرزویی دور شده است. امروز در جامعه ی ما شهرنشینان در بستر فرهنگی بیگانه و دور از سنت هایشان با شأن و منزلتی پایمال شده و هویتی نامشخص و نامعلوم زندگی می کنند. در مقاله حاضر به بحرانهایی که گریبانگیر این حقیقت مهم در معماری معاصر ایران شده پرداخته شده است. این مقاله در نهایت به این نتیجه میرسد که اصول معماری برای هر منطقه، هر فرهنگ و سنت، هر معمار، و هر بنایی متفاوت است. باهویت بودن آثار معماری گذشته حاصل بازتاب ارزشهای انسانی در ساحت معماری است. در عصر حاضر گرایش به هویت جنبه ای تقلیدی یافته بدیهی است فراموشی ارزشها تقلید از معماری دوران سنتی نمیتواند شکل دهنده معماری با هویت باشد برای احیای هویت در دوران معاصر میبایست نیازهای مادی و معنوی مخاطب را بازشناسی کرد

کلیدواژه ها:

هویت ، بحران ، معماری معاصر ، مدرن