توسعه پایداروپارادایم های جدید توسعه شهری شهرفشرده وشهرگسترده

با توجه قابل ملاحظه و مستمر افراد، محققین و دولتها در مورد مسئله پایداری زیست محیطی در سه دهه پایانی قرن بیستم، به نظر می رسد تقاضا برای توسعه پایدار شهری و شهرهای پایدار مهمترین چالش فرا روی بشریت در قرن بیست و یکم باشد. از سوی دیگر جستجو برای یافتن شهر ایده آل یعنی آن شکلی از شهر که بتواند هم امتیازات تکنولوژیک و هم روحیه سالم زندگی روستایی را بر اساس ایده های روشنگرانه عدالت اجتماعی بیان کند از قرن های دور بسیار مورد توجه و یکی از مشغله های مهم بسیاری از فلاسفه، مصلحان اجتماعی، نویسندگان، معماران، و شهر سازان بوده است. در دهه های پایانی قرن بیستم با توجه به رشد فزاینده نگرانی های زیست محیطی و بروز برخی بحران های اکولوژیکی و در نتیجه « ناپایداری محیطی » این جستجو برای بافتن فرم شهر ایده آل، آرمان شهر، جای خود را به سؤال: «فرم شهری پایدار کدام است؟ » داده است. این مقاله پس از مطالعه تئوری های مؤثر و مطرح در شهر سازی و معماری قرون، پس از انقلاب صنعتی به ویژه قرن بیستم، زمینه را برای بررسی دقیق تر فرضیاتی برای تحقق عملی فراهم می کند. در این راستا دو تئوری عمده و متضاد در تحقیق پایداری شهری شامل: تئوری فرم متراکم شهری یا « شهر فشرده » و تئوری « توسعه گسترده » یا کم تراکم، که هر دو مدعی تحقق توسعه پایدار و فرم شهری بهینه هستند، در عمل مورد آزمایش قرار می گیرند. بدین منظور از طریق بررسی سیستماتیک، چهار فرم مختلف شهری در بریتانیا بر اساس نوع تراکم و کاربری آنها انتخاب شده است. یافته های این تحقیق و مستندات آن به طور عمده فرضیه تحقیق را مورد کارائی و مؤثر بودن تئوری شهر فشرده تایید می کند و برتری آن بر دیگر فرم های شهری مورد مطالعه به ویژه از نقطه نظر صرفه جویی در مصرف انرژی و از نظر تسهیلات دسترسی شهروندان و خدمات شهری را آشکار می سازد

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، پایداری زیست محیطی ، تئوری توسعه گسترده ، فرم شهری پایدار ، شهرفشرده ، شهرگسترده