بررسی تجربیات جهانی درکاربرد انرژیهای تجدیدپذیردرطراحی پارکهای شهری

زندگی بشر همواره طی تمامی دوران به منابع موجود در طبیعت وابسته بوده است. این وابستگی پس از انقلاب صنعتی به اوج خود رسید و منجر به مصرف بی رویه منابع طبیعی، انرژی تجدید ناپذیر و سوخت های فسیلی از جانب انسانی شد. خطر اتمام منابع تجدید ناپذیر و معضلات زیست محیطی فراوان از جمله گرمای زمین، سوراخ شدن لایه اوزن، آلودگی هوا از جمله عواملی است که جوامع امروزی را به سمت حمایت از راهحلهای جایگزین و انرژی های پاک و تجدید پذیر سوق می دهد مفهوم انرژیهای تجدید پذیر مجموعه ای از جریان های انرژی و استفاده از آنها را شامل می شود که به استثنای موارد اندکی، مانند انرژی زمین گرمایی، از تابش نور خورشید ناشی می گردد. توسعه و گسترش انرژی های تجدیدپذیر باعث کمک به تحقق اهداف توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی کشور می شود که از عوامل اساسی در رسیدن به توسعه پایدار در هر کشوری هستند. طراحی پارکهای انرژی در شهرها، یکی از روشهای نوین استفاده از انرژیهای پاک در جهت بهبود فضای شهری و توسعه پایدار می باشد. حاصل این بررسی تطبیقی دستیابی به مفاهیم و ویژگی های مشترکی است که قابل کشف و بازشناسی است، استخراج این مشترکات از تجربیات جهانی، رهیافتهای نظری و حتی گاهی روش های کاربردی را برای معماران و طراح شهری و محیطی ایرانی به ارمغان خواهد آورد که با تکیه بر چنین تجربیاتی می توان معماری و طراحی محیطی پایدار را با معیارهای بومی و ایرانی تبیین نمود

کلیدواژه ها:

انرژی تجدیدپذیر ، پارک انرژی ، توسعه پایدار ، معضلات زیست محیطی