توانمندسازی شهرهای کوچک راهکاری درراستای تعادل بخشی به نظام منطقه ای جهت تحقق توسعه پایدارنمونه موردی شهرمحمدیه زیباشهر

مفهوم پایداری نتیجه آگاهی بشر نسبت به مسائل و مشکلات زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است و توسعه یکی از بزرگترین عوامل در بروز و یا بهبود این مشکلات است. شهرها در گذشته بهترین نمونه های پایداری را در خود متجلی ساخته اند چراکه در ساخت آن ها به مسائل زیست محیطی و توان محیط از نظر تامین منابع آب و دیگر امکانات توجه کافی نشان می دادند درواقع توزیع مناسب جمعیت به آبادانی ملی و منطقه ای می انجامد. در کشورهای در حال توسعه، عمدتا تمرکز بیش از اندازه پتانسیل ها و امکانات موجب جذب جمعیت و فعالیت ها در شهرهای بزرگ و مراکز استان ها شده است همچنین سبب گردیده که این گونه شهرها بیش از اندازه بزرگ تر از دومین و سومین شهرهای استان خود شوند که این امر باعث بروز مشکلات بسیاری در شهرهای کوچک و بزرگ این جوامع گردیده است. لذا هدف از این پژوهش توزیع مناسب جمعیت، تمرکز زدایی، تقویت اقتصادی و خودکفایی شهرهای کوچک از جمله شهر محمدیه است تا از این طریق به کاهش عدم تعادل منطقه ای و به موجب آن کاهش مشکلات زیست محیطی، اقتصادی و ... بیانجامیم. تحقیق مورد نظر به صورت کاربردی و با استفاده از روش بررسی توصیفی- تحلیلی سعی دارد به موضوع توانمندسازی شهر محمدیه به عنوان یک شهر جدیدالاحداث کوچک بپردازد. جامعه آماری، ساکنان شهر محمدیه و حجم نمونه ٣٨١ نفر از مردم ١٥ سال به بالاست. روش گردآوری اطلاعات، متون، منابع و آمار اصلی و سپس ابزار پرسشنامه، مصاحبه و spss می باشد. تجزیه و تحلیل نیز به روش استقرایی است که با استفاده از بررسی عکس ها، نقشه ها، جداول، نمودارها، برداشت های میدانی، نتایج بدست آمده از پرسشنامه ها، مصاحبه با افراد و ... صورت می گیرد. در این پژوهش مشخص می گردد که عامل اشتغال، آموزش و درمان مهمترین عوامل در جذب جمعیت و مهاجر پذیری هستند که با تقویت این عوامل می توان گام بزرگی در توانمندسازی این گونه شهرها و کاهش مشکلات بیان شده برداشت

کلیدواژه ها:

پایداری ، توسعه ، شهرهای کوچک ، تعادل منطقه ای ، توانمندسازی