سنجش وطراحی شاخصهای کیفی موثردرسواحل گردشگری باتاکیدبرمعیارهای پایداری نمونه موردی: دریاچه زریوارشهرمریوان

امروزه گردشگری بهعنوان صنعتی بزرگ، پدیدهای است که از تحرک بالایی در تغییرات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و محیطی برخوردار است. گردشگری باعث ایجاد الگوهای فضایی خاص شده که یکی از این الگوها گردشگری در سواحل است. با توجه به اینکه صنعت گردشگری بر فعالیتهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و محیطی تأثیرگذار است بنابراین توسعهی گردشگری باید بر مبنای توسعهی پایدار برنامه ریزی شود. بنابراین در طرحهای توسعهی توجه به معیارهای کیفی و اهداف اجتماعی ضروری است. چرا که توسعه نامناسب و ناهماهنگ می- تواند تهدیدهای بسیار بزرگ و ویرانگری را برای طبیعت و محیط زیست به بار آورد. دریاچه زریوار به عنوان مطالعه موردی از یک فضای گردشگری در نظر گرفته شده است که ابعاد کالبدی- فضایی، شاخصهای کیفی و ویژگیهای گردشگری آن مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی این پژوهش، استخراج مهمترین عوامل کیفیتبخش محیط ساحلی از دید گردشگران، بر اساس شاخصهای تعیینشده و شناسایی اولویت- های آنان در رضایتمندی از محیط ساحلی است که بدین منظور از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. این پژوهش یک تحقیق علمی-کاربردی است. روش های گردآوری اطلاعات مطالعات کتابخانه ای و میدانی می- باشد که در نهایت با استفاده از دادههای پرسشنامه، نتایج به کمک نرم افزار SPSS تحلیل خواهند شد. فرضیه تحقیق این است که با بررسی شاخصهای کیفی محیط گردشگری ساحلی مبتنی بر ادراکات گردشگران و ارتباط معنیدار بین این دو میتوان راهکارهایی برای ارتقاء این گونه از فضای شهری ارائه کرد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که دریاچه مذکور از پتانسیل بسیار بالایی به عنوان یک پدیده گردشگری در مقایسه با سایر نقاط ایران برخوردار بوده که توزیع و تخصیص امکانات با توجه به فراوانی نقاط ضعف در محدوده دریاچه از قبیل عدم دسترسی به آب آشامیدنی، کیفیت نامطلوب سرویسهای بهداشتی، ایمن بودن و وضعیت ورزشهای آبی و غیره امری ضروری به نظر میرسد. در نهایت پس از بیان راهکارها، طرحهای پیشنهادی ساحلی دریاچه زریوار ارانه شده است

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری پایدار ، معیارهای کیفی گردشگری ساحلی ، دریاچه زریوار