اصول طراحی معماری دربازآفرینی عرصه رودخانه های شهری برای جذب توریست باتاکیدبرتوسعه پایدار

در بسیارى از کلانشهرهاى دنیا رقابت ویژهای در جهت ارتقاى کیفیت کالبدى و معنایى منظر شهرى وجود دارد تا بتوانند جایگاه خود را درسطح جهانى برای جذب گردشگر و توریسم ارتقا دهند. بر اساس چنین ویژگی، گسترش فضاهای باز جمعی و ایجاد مراکز فراغتی و تفریحی یکی از اهداف مهم برنامه ریزان مدیریت کلانشهرهای جامعه در حوزه گردشگری شهری است. وجود جاذبه های متنوع منابع طبیعی در شهرها از جمله رودخانه های شهری جزء پارامترهای مهم شکل گیری گردشگری شهری می باشد. توسعه فضاهای شهری در عصر حاضر بدون شناخت کافی از ویژگی رودخانه های شهری و بهره گیری از پتانسیل های آنها، مشکلات عدیدهای را برای شهرها به همراه داشته است. متاسفانه در اغلب شهرهای ایران بطور شایسته به این عامل توجه کافی نشده و عرصه رودخانه ها با پتانسیل های بالا برای جذب توریسم، بدون استفاده و یا تبدیل به مسیرهای عبوری شده است. لذا ضرورت توجه به هویت و بازآفرینی این رودخانه ها و شاخص نمودن آنها یکی از مهمترین شاخصه ها برای جذب گردشگر برای شهر می باشد. و بهبود کیفیت معماری و محیطی رودخانه ها برای جهت نیل به اهداف توسعه پایدار وگردشگری می باشد و لذا استفاده از الگوهای رایج در حوزه با استفاده از تجریبات جهانی در راستا مفید می باشد. پژوهش حاضر با بررسی ادبیات موضوع رودخانه های شهری و گردشگری راهکارهایی برای رسیدن به الگوهای طراحی معماری در برخورد با این رودخانه های شهری در مقیاس خرد و بصورت کل در بافت شهری و تبدیل آنها به یکی از مراکز پویا و زنده شهری ارائه شود. روش تحقیق تحلیلی توصیفی است که از طریق مطالعات نظری، موضوع مورد نظر تدقین و مبانی و اصول آن ارائه میگردد

کلیدواژه ها:

طراحی معماری ، رودخانه های شهری ، بازآفرینی ، توسعه پایدار ، گردشگروتوریسم