گونه شناسی توالی فضایی مسجدازمنظرسیرتقرب نمازگزاربه ملکوت ازورودی تا محراب

مسجدخاستگاه تقرب انسان به ملکوت یعنی جایگاه نمازوابراز عبودیت و بندگی بندگان به بارگاه امن مهرالهی است مسجدهرجایی میتواند باشدهرجایی که انسان باخلوص نیت عبودیت و بندگی خود رابه خداوند قادریکتا شهادت دهد و بابه خاک افتادن پیشانی خود را به زمین برساند و مراتب خاکساری خود را به خالص خویش نشان دهد باورود نمازگزار به مسجد سیری اسمانی ازابتدای ورودی تا انتهاب محراب شروع میشود که مراتب تقرب و نزدیکی انسان به پروردگار عالم را به صورت نمادین نشان میدهد هنگامی که نمازگزار وارد مسجد میشود ابتدا با وضوع گرفتن گردوغبار روزمرگی و دنیا زدگی را ازجسم و روح و جان خود پاک کرده و سپس وارد فضای مسجد میشود سردر ورودی مسجد نشانه ای ازعظمت ماکنی است که قرار است درآن با عظمت ترین و مهمترین اعمال انسانی الهی انسان انجام گیرد دراین مقاله برانیم تابابازخوانی سیرگردش نمازگزار درمسجد نحوه تاثیرمعماری مسجد را برنوع رفتاربیرونی و فعل و انفعالات درونی نمازگزار بررسی کرده و نحوه نوع و میزان تاثیرمعماری و فضاهی مسجد را برانسان ازلحظه ورود نمازگزار تابرپایی و خاتمه نماز نشان دهیم دراین نوشتار پس ازبررسی کلی فضاهای مساجد به بررسی نحوه شکل گیری و چیدمان فضایی فضاهای مساجد و سپس مساجد شوشتر می پردازیم و پس ازاشنایی با الگوی فضایی معماری ایرانی اسلامی این گونه مساجد به نحوه تاثیر معماری فضایی ورودی - صحن - نحوه گردش - حیاط - شبستان - گنبد - گلدسته - مناره - محراب و ... مسجدتاریخی جامع شوشتر بروی نمازگزاران خواهیم پرداخت

کلیدواژه ها:

مسجد ، تقرب ، انسان ، نمازگزار ، ملکوت