تبیین الگوهای معماری پایداردربناهای بافت مسکونی تبریز نمونه موردی:خانه شربت اوغلی

موضوع توسعه پایداربازنگری اصلاح طلبانه ای به مدرنیسم و سنت و راهکارهای اشتی جویانه بین این دو است سخن ازپایداری درمعماری را نه تنها به پایداری فیزیکی ساختمان بلکه به پایداری و حفظ کلیت به هم پیوسته یعنی سیاره زمین و منابع انرژی آن نیز میتوان تعبیر کرد که درآن موادو منابع دردسترس بیش ازهدررفتن یانادیده گرفتنشان می بایست باکارایی بیشتری درهمه جهات به کارگرفته شوند و به تعبیر بابهره گیری ازبوم شناسی ساخمان که تاکید برقابلیت تلفیق ساختمان با عوامل محیطی بستروجودی دارد سعی درنیل به کیفیات فضایی و اسایش کالبد و فرم مناسب درطراحی معماری دارد جهت دستیابی به این اهداف معماری سنتی ایران تدابیری جهت حفظ محیط زیست و بعدزیبایی شناختی و پاسخ گویی به نیازهای اقلیمی هرمنطقه به کاربرده اند تحقیق حاضر باتکیه برروشهای توصیفی تحلیلی انجام شده و هدف آن بیان الگوهای طراحی سازگاربا اقلیم به کارگرفته شده دربافت مسکونی شهرتبریز است این مقاله درپی آن است که فنون و الگوهای به کاررفته درمعماری سنتی ایران به خصوص خانه شربت اوغلی تبریز را که مطابق با مفاهیم نوین درعرصه معماری پایدارمیب اشند بیان کند

کلیدواژه ها:

الگوهای معماری پایدار ، اقلیم ، تبریز ، خانه شربت اوغلی ، بوم شناسی