شناخت تکنیک های طراحی پایدار در معماری بناهای سنتی کرمانشاه

طرح هایی که در زمینه معماری و در راستای پیشرفت تکنولوژی، پس از ظهور انقلاب صنعتی و دستیابی بشر به انرژی های فسیلی عرضه شده، انطباق مناسبی با شرایط محیطی و آب و هوایی نداشته است ویکنواختی طرح های معماری در همه اقلیم ها و شهرها به خصوص در شهرهای ایران به چشم می خورد. تقلید نامناسب و نابجا در استفاده از تکنیک های معماری کشورهای صنعتی و افراط در استفادهاز مصالح مدرن بدون در نظر گرفتن شرایط فرهنگی و محیطی، موجب بحران هویت معماری، صرف هزینه های گزاف در تولید انرژی و خطر کاهش سوخت های فسیلی شده است. این در حالی است که معماری سنتیایران نمونه بارز معماری پایدار بوده که نه تنها بیشترین سازگاری را با شرایط آب و هوایی داشته بلکه به بهترین نحو از عوامل و عناصر محیطی، در جهت تأمین آسایش در ساختمان استفادهمی کرده است. بر این اساس شناخت و معرفی ارزشهای موجود در معماری بومی ایران، نه تنها در شناسایی آن به جهانیان مؤثر است بلکه موجب راهنمایی جهت اصلاح و انطباق تکنیک های طراحی اقلیمیبا شرایط بومی هر محل خواهد بود. به این منظور در این مقاله به بررسی معماری سنتی شهر کرمانشاه که یکی از مناطق سردسیر غرب کشور است پرداخته و راهکارهایی که گذشتگان در این مناطق بهمنظور هماهنگی با اقلیم در معماری بناها به کار برده اند بیان می کنیم.

کلیدواژه ها:

اقلیم سرد ، بناهای سنتی کرمانشاه ، پایداری ، معماری اقلیمی